Alvorens naar het ziekenhuis te gaan zette ik eerst even mijn verhaaltje op een rij. Weet je wat, 'k zet het hieronder, maar haal wel even een paar namen weg...
Anamnese i.v.m. pijn rechterschouder
Sinds oktober 2010 onder behandeling voor reuma (o.a. met goed resultaat gegeven kenacort-injecties in polsen en linkerenkel).
Medicatie Reumatologe (mevr. M. H.): Methotrexaat, foliumzuur, Pantoprazol, prednisolon, CaD Orange Granulaat en thiamine.
Specifiek schouderklachten rechterschouder 14 september 2017. Toenemend tot en met 18 september, toen ik een consult had bij mijn longarts en meteen daarna doorliep naar de balie reumatologie. Ongebruikelijk, maar ik kon er even tussendoor en kreeg van mijn huidige reumatologe, mevrouw N.S. R., een kenacort-injectie in het pijnlijke gewricht.
Waar deze injectie eerder tot langdurig verdwijnen van pijn leidde gaf deze dit keer slechts een aantal uren verlichting. Ik leefde door op Paracetamol… en de pijn verdween langzaam…
… om op 12 oktober hevig terug te keren. Aantal dagen geleefd op Paracetamol (6-8 Paracetamol 500 mg tabletten). Op 17 oktober telefonisch contact opgenomen met de balie reumatologie… De verpleegkundige zou het bespreken met dokter R. en de volgende ochtend terugbellen met een reactie. In de nacht van 17 op 18 oktober deed ik ondanks 6 Paracetamolletjes letterlijk geen oog dicht van de pijn. Op de schaal van 1 tot 10 gaf ik de pijn een 10.
De eerste reactie van de reumatoloog (via een verpleegkundige) gaf weinig blijk van inzicht. Pijnstillers plus eventueel fysio...
Fijn advies, wanneer je al hebt aangegeven, dat je bijna een week op Paracetamol leeft en bekend is dat ik wekelijks een fysio zie (bij de fitness in het ziekenhuis).
De verpleegkundige zou weer in gesprek gaan met de arts en terugbellen....
Daar hebben we maar niet op gewacht. Op naar het ziekenhuis.
Ik zou na het spreekuur aan de beurt komen... ca. half vier... en het was voor tweeën. Dat vond Nicole, mijn echtgenote te gortig en zij sprak de reumatoloog aan. Na nog één patiënt waren wij aan de beurt. Bij lichamelijk onderzoek bleek eigenlijk weinig/niets (geen roodheid, dikte, warmte); doorgestuurd voor een setje foto's van de schouder; terug... wat artrose, maar niet bijzonder.
Geen nieuwe kenacort-injectie, wel een betere pijnstiller (Tramadol) en een
verwijzing naar de orthopeed. "Over datum en tijdstip krijgt u schriftelijk bericht".
Toch maar even langs de desbetreffende balie gewandeld... en… dat wordt dan... 14 december (wel van dit jaar?
).Lange wachttijd? Tsja... we hebben maar één schouder-orthopeed (ik moest
meteen aan de grap over linkeroorspecialisten denken), maar die doet wel
zowel linker- als rechterschouders. Mijn vraag daarover werd serieus genomen!
Nu maar hopen dat de Tramadol een beetje werkt en dat het meevalt met de
'zeer vaak voorkomende' duizeligheid en misselijkheid.
------
En dat viel niet tegen. Begin november kon ik weer meedoen met Cardio Fit en was ik gestopt met Tramadol.
En vandaag dus naar de schouder-orthopeed. Eerst naar een jongedame in opleiding... zij las mijn verhaaltje aandachtig, bekeek de foto's en onderzocht nauwgezet mijn rechterschouder. Het geven van een bepaalde tegendruk was een beetje pijnlijk, maar eigenlijk de moeite niet waard (paste bij de waargenomen lichte artrose.
Daarna een gesprek met de orthopeed. Er hoeft niet geopereerd te worden ("daar ging ik ook niet van uit") en op dit moment ziet het er goed uit. Een beetje oppassen met fysio en wanneer de klachten terugkeren bij hem langsgaan voor een, waarschijnlijk beter geplaatste, kenacort-injectie. Ook wanneer er geen sprake is van zwelling/roodheid? Ja hoor, want een ontsteking is lang niet altijd op die manier te onderkennen.
Waarmee ik mijn zoveelste medisch-specialist heb, die ik, indien nodig kan benaderen.
Mijn hoofdbehandelaar is en blijft mijn cardioloog...
